ପ୍ରଥମ ପ୍ରକୃତ ଟ୍ୟାପ୍ 16 ତମ ଶତାବ୍ଦୀରେ ଇସ୍ତାନବୁଲରେ ଦେଖାଦେଲା |କୂଅର ଆଗମନ ପୂର୍ବରୁ, ଜଳ ଯୋଗାଣର କାନ୍ଥଗୁଡ଼ିକ ପଶୁମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ନିର୍ମିତ “ସ୍ପାଉଟ୍” ସହିତ ସଜାଯାଇଥିଲା, ସାଧାରଣତ stone ପଥରରେ ନିର୍ମିତ ଏବଂ କମ୍ ପରିମାଣରେ ଧାତୁ, ଯେଉଁଥିରୁ ଜଳ ଦୀର୍ଘ, ଅନିୟନ୍ତ୍ରିତ s ରଣାଗୁଡ଼ିକରେ ପ୍ରବାହିତ ହେଉଥିଲା |ଜଳ ନଷ୍ଟ ନକରିବା ଏବଂ ଜଳ ଉତ୍ସର ସର୍ବଦା ଘୋର ଅଭାବକୁ ଦୂର କରିବା ପାଇଁ ଏହି କୂଳକୁ ବିକଶିତ କରାଯାଇଥିଲା |ଚାଇନାରେ, ପ୍ରାଚୀନ ଲୋକମାନେ ବାଉଁଶ ଗଣ୍ଠି ମଧ୍ୟରେ ଟ୍ୟାପ୍ କରିଥିଲେ ଏବଂ ପରେ ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ ଯୋଗ ଦେଇ ନଦୀ କିମ୍ବା ପର୍ବତ ings ରଣାଠାରୁ ଜଳ ଆଣିବା ପାଇଁ ଯାଇଥିଲେ, ଯାହା ପ୍ରାଚୀନ କୂଳର ଉତ୍ପତ୍ତି ଭାବରେ ପରିଗଣିତ |ଚୀନ୍ ରିପବ୍ଲିକ୍ ବେଳକୁ ଧୀରେ ଧୀରେ ଛୋଟ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା ଏବଂ ଆଧୁନିକ କୂଳଠାରୁ ଭିନ୍ନ ନଥିଲା |
ଏହାକୁ ଏକ ଟ୍ୟାପ୍ କାହିଁକି କୁହାଯାଉଥିଲା, ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅନେକ କାହାଣୀ ପ୍ରଚାରିତ ହେଉଛି |ପ୍ରଥମ କାହାଣୀ ହେଉଛି, କଳିଙ୍ଗ ରାଜବଂଶର ପ୍ରାରମ୍ଭରେ ଜାପାନୀମାନେ ସାଂଘାଇରେ ଅଗ୍ନି ନିର୍ବାପକ ଯନ୍ତ୍ରର ପରିଚୟ ଦେଇଥିଲେ, ଯାହା ପ୍ରକୃତରେ ଏକ କୃତ୍ରିମ ଜଳ ପମ୍ପ ଅଟେ |ଏହି ପମ୍ପ ୱାଟର ବ୍ୟାଗ, ୱାଟର ପମ୍ପ ଠାରୁ ବହୁତ ବଡ, ଏବଂ ନିରବଚ୍ଛିନ୍ନ ଭାବରେ ଜଳ ସ୍ପ୍ରେ କରିପାରିବ, ଏହା ଏବଂ ଆକାଶ ଜଳ ଡ୍ରାଗନକୁ ଟିକେ ସଦୃଶ ସ୍ପ୍ରେ କରିବ, ତେଣୁ ଏହାକୁ “ୱାଟର ଡ୍ରାଗନ୍” କୁହାଯାଉଥିଲା, ୱାଟର ବେଲ୍ଟକୁ “ୱାଟର ଡ୍ରାଗନ୍” କୁହାଯାଏ | ବେଲ୍ଟ ”, ୱାଟର ସ୍ପ୍ରେ ହେଡକୁ ୱାଟର କ୍ୟାଚିଂ ବେଲ୍ଟକୁ“ ୱାଟର ହୋସ ”ଏବଂ ୱାଟର ସ୍ପ୍ରେ ହେଡକୁ“ ଫାଉସ ”କୁହାଯାଉଥିଲା, ଯାହା ପରେ“ ଫାସ ”ଭାବରେ ସଞ୍ଚୟ କରାଯାଇଥିଲା |
ଦ୍ୱିତୀୟଟି ହେଉଛି, ଅଷ୍ଟାଦଶ ଶତାବ୍ଦୀର ମଧ୍ୟଭାଗରେ, କିଆନଲୋଙ୍ଗ ସମ୍ରାଟ ୟୁଆନମିଙ୍ଗୁଆନଙ୍କ ୱେଷ୍ଟର୍ଣ୍ଣ ଗାର୍ଡେନ୍, ୟୁରୋପୀୟ ଚିତ୍ରକାର ଲାଙ୍ଗ୍ ଜ୍ୟୋନିଂ ଉଦ୍ୟାନ ମ in ିରେ ରଖାଯାଇଥିବା 12 ଟି ରାଶିର ଟ୍ୟାପ୍ ଡିଜାଇନ୍ କରିଥିଲେ, ଯାହାକି ପ୍ରତି ଦୁଇ ଘଣ୍ଟାରେ ସ୍ପ୍ରେ ପାଣି, ଯାହା ପ୍ରୋଟୋଟାଇପ୍ ଅଟେ | ଚାଇନିଜ୍ ଟ୍ୟାପ୍ |ପରେ, ଯେଉଁଠାରେ ଏକ ୱାଟର ଆଉଟଲେଟ୍ ଅଛି, ସେଠାରେ ଏକ କଳାରେ ଖୋଦିତ ହୋଇଛି, ଡ୍ରାଗନ୍ ପାଟିରୁ ଜଳ ପ୍ରବାହିତ ହୁଏ, ଏହିପରି କଳାର ନାମ |
ପୋଷ୍ଟ ସମୟ: ଫେବୃଆରୀ -23-2023 |